Η ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ Κ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Σαυτο τη σημείο θα ήθελα ξεκινήσω αναφέροντας τα λόγια του ενός κορυφαίου διδάκτορα του πανεπιστημίου Αθηνών το όνομα του οποίου είναι καρφωμένο στο υποσυνείδητό μου αυτός αναφέρει "Οι φοιτητές πλέον είναι το πεπτικό σύστημα της εκπαίδευσης η γνώση που τους προσφέρεται καταλήγει πάντοτε στο πάτο της λεκάνης''. Οι σοκαριστικές κουβέντες αυτού τού λαμπρού λόγιου αποτυπώνουν πλήρως την κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα που τόσο πολύ έχει απασχολήσει την ελληνική κοινωνία.Τα προσβλητικά λόγια του εν λόγω κυρίου αποτελούν την παντιέρα της εκπαιδευτικής αναδιάρθωσης που συσπείρωσε όλοι την αφρόκρεμα της εκπαιδευτικής κοινότητας καθότι και σαυτήν υπάρχει ενα ατυπο star system που τοσο πολυ ικανοποιεί τις προσωπικές φιλοδοξίες των υποκειμένων της.

Που βρισκεται λοιπόν κρυμμένη η γνώση και η σοφία ετών στο παραπάνω δόγμα?Ολη αυτή η αυθεντία που θέτει αυτόν τον άνθρωπο ηγέτη στα αμφιθέατρα πως αποτυπώνεται?Εμένα μου φαίνεται με ανικανότητα διάγνωσης και αντίληψης της κοινωνικής πραγματικότητας.

Ας το πάρουμε απο την αρχή, ο σημερινός φοιτητής αποτελεί την πλήρη εμπραγμάτωση του HOMO UNIVERSALIS.Οι ικανότητές του είναι διευρυμένες όχι μόνο στο στενά ειδικευμένο αντικείμενο των σπουδών του στο οποίο ανταπεξέρχεται και μάλιστα ικανοποιητικά αλλά σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής πραγματικότητας.Εχει την δυνατότητα να διαβάζει όλη την μέρα να δουλεύει μέχρι το βράδυ και μόλις τελειώνει να βγαίνει μέχρι το πρωι που θα ξαναδουλέψει η θα ξαναδιαβάσει φτάνοντας τα ανώτατα επίπεδα της ανθρώπινης αντοχής.Και αν η εργασία κατά τη διάρκεια τών σπουδών έχει δημιουργήσει ήρωες στις ελληνικές ταινίες του 60 στις μέρες μας αποτελεί το σύνηθες φαινόμενο το οποίο δεν χαίρει σεβασμού ούτε απο τους επιφανείς διδιακτορες ούτε απο κανέναν άλλο φορέα της κοινωνίας.Ας μήν ξεχνάμε επίσης την ικανότητα του σύγχρονου νέου στο να χειρίζεται άψογα τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, το fax, το κινητό τηλέφωνο , αντικείμενα της τεχνολογίας που με δέος αντικρύζουν ακόμα και 50αρηδες με πτυχία και λαμπρές σπουδές.Φανταστείτε λοιπόν να σε κρίνει ένας ανθρωπος που μόλις του εξηγήσεις πως λειτουργεί το msn θα σε κοιτάξει με θαυμασμό γιατι θα του έχεις ικανοποιήσει την ανάγκη του για επικοινωνία,ανάγκη που ο δογματισμός και η απολυτότητα της στάσης ζωής του έχουν εξαφανίσει.

Γιαυτό λοιπόν καιρός είναι να αφήσουμε το πλασματικό επίδικο μεταξύ ιδιωτικών και δημοσίων πανεπιστημίων,επίδικο που μόνο κέρδος θα φέρει στις τσέπες κάποιων και ας ορίσουμε σωστά το πρόβλημα Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΚΩΝΙΑ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΣΤΑ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΨΥΧΟΣΥΝΘΕΣΗΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΠΟΣΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΟΤΑΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 60-70 ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ?Η γενιά μας τυχαίνει να είναι απο τις πιο χαρισματικές,ικανές και πρόθυμες να λύσει όλα τα κοινωνικα προβλήματα που επίκεινται, η απογοήτευση όμως που προκαλείται με την απαξιωσή της είναι το μόνο εμπόδιο της εξέλιξης.Καιρός δεν είναι να σταματήσει αυτή η απαξίωση??

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ-ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Αγαπώντας πολύ τον δάσκαλο Φρόυντ ανακάλυψα οτι κάθε πάθηση έχει τα συμπτώματά της απο την παιδική ηλικία.Στην προκειμένη περίπτωση η πάθηση καθημερινότητα δεν είχε ποτέ παιδική ηλικία καθώς ο χρόνος ως μέτρο της ζωής και κατεπέκταση η καθημερινότητα που είναι υποδιαίρεση του χρόνου δεν έχει πρώιμη η όψιμη περίοδο έχει όμως συμπτώματα τα οποία είναι αντιληπτά σε όλους και πρώτο και καλύτερο ανέκαθεν στην κλασσική ιστορία της ανθρωπότητας Η ΑΝΕΧΕΙΑ.Η ανέχεια είναι φαινόμενο το οποίο ποτέ μα ποτέ δεν εξαλείφθηκε και μου κάνει πραγματικά εντύπωση πως τελικά ορίζεται η ανέχεια που στις μέρες μας αποκαλείται ευπρεπώς ως οικονομική κρίση.
Ας αρχίσουμε λοιπόν από μια θεμελιώδη διαπίστωση η ανέχεια δεν είναι αντικειμενικό μέγεθος ο καθε ανθρωπος την αντιλαμβάνεται ειτε με υποκειμενικά κριτήρια είτε με ταξικά όπως θα ελεγαν οι αγαπημένοι μου μαρξιστές.Είναι μία κατάσταση που λίγοι απο εμάς δεν την έχουν νιώσει.Μερικές φορές αποκτά τις ιδιότητες της ενέργειας καθότι αλλάζει μορφές αλλα πάντοτε διατηρείται ακέραιη,δεν πεθαίνει ποτε παρά μόνο γεννιέται και μεταβιβάζεται με καθολικλη διαδοχή σύμφωνα με τους συνάδελφους μου.Αυτοί που την βιώνουν δεν την αναφέρουν ποτέ αυτοι που την φοβούνται την αναπαράγουν συνέχεια και μαλιστα σαυτο βοηθάνε και τα λειτουργικά συστήματα των καναλιών όπως συνηθίζω να τα ονομάζω εννοώντας πάντα τα παραθυρα
Αν συνεχίσω υπάρχει μια ακατάσχετη παθολογία σχετικα με το σύμπτωμα της ανέχειας-οικονομικής κρίσης παθολογία που δεν έχει την αντιμετώπιση και τον σεβασμό που δείχνει ο ιατρός στον ασθενή που μόλις έχει δώσει το φακελάκι,ωστόσο ποιά είναι η αξιοπρέπεια που παρέχει πια η πολυπόθητη για όλες τις γενιές Χάρτα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων το σύνταγμα και όλοι αυτοί οι θεσμοί που πλαισιώνουν το ανθρώπινο γένος?Γιατί τί μας έμεινε ρε παιδιά μια γ......... αξιοπρέπεια μόνο και αυτή με τους κανόνες της ηθικής που μας δίδαξαν οι κεφαλαιοκράτες φιλόσοφοι του 19 ου αιώνα γιατί ο Μαρξ ευτυχώς δεν μίλησε ποτέ για αξιοπρέπεια!!!!

ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑ

ΠΟΛΛΟΙ ΘΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑΖΑΝ ΨΥΧΩΣΗ...ολη αυτή η αυταρέσκεια να μοιράζεσαι την σκέψη σου με ένα μηχάνημα το οποίο την μεταδίδει σε άλλους που και αυτοί με την σειρά τους αναπαράγουν την σκέψη σου στο μυαλό τους και την μεταδίδούν σε άλλους και σε άλλους εγώ απλά λέω ας γινουμε ολοι τρελοί εστω και για λίγο ισώς σώσουμε το μυαλό μας απο τα ανώτερα επίπεδα της πραγματικής ασθένειας που λέγεται καθημερινότητα!!!